Καλημερούλες!!!!

To λοιπόν, λατρεμένοι μου, έχω μια ιδέα!!!
Πάμε να φτιάξουμε μία ιστορία!!!!
Ξεκινάω λέγοντας: (κ συνεχίζεται εννοείται!)

*Όλα θα πάνε καλά..... Αλήθεια! όπως κ πάντα πήγαιναν καλά κατά βάθος!
Και όταν....

....όταν όμως τον συνάντησε και είδε σε τι κατάσταση βρισκόταν......

Γύρισαν ανάποδα όλα όσα είχε σκεφτεί να κάνει...
Κάποιες φορές όμως.....

..ότι έχει είδη αρχίσει πρέπει να τελειώσει,και αυτή η φορά,ίσως να ήταν και η τελευταία ευκαιρία που είχε.Μα τι είχε αλλάξει τόσο,που έκανε τις σκέψεις να σταματήσουν στην άκρη των χειλιών της?Μα ήταν σίγουρη..αποφασισμένη.Ίσως...

Ίσως μερικές φορές αρκεί ένα κοφτερό βλέμμα, για να κόψει τα νήματα της τάξης που νομίζε ότι είχε βάλει στα πράγματα.....Και όλα να έρθουν και πάλι στην αρχική "αταξία"....
Ίσως για αυτή να ήταν ισορροπία....
Και τί θα γινόταν....

*** σε τσοντα το πατε; ***

helekin έγραψε:*** σε τσοντα το πατε; ***

Μη το χαλάς ωρέ Ηλιούλη!!!!

Και τι θα γινόταν....το χέρι του έσφιξε δυνατά το μπράτσο της διακόπτωντας τις σκέψεις της.Σήκωσε το βλέμμα της και συνάντησε το δικό του.Τα μαύρα του μάτια της φάνηκαν πιο σκοτεινά τώρα...Ανήσυχα..΄''Δεν μπορούμε να μείνουμε άλλο εδώ,θα μας βρούν'',της είπε και τραβώντας την άρχισαν να περπατούν..Άρχισε να ξημερώνει...

Αλλά και οι δύο μέσα τους ήλπιζαν πως δεν θα φτάσει ποτέ το πρωινό....
Θα ήταν για πάντα νύχτα... Η νύχτα τους έκανε να νιώθουν ασφάλεια μέσα στο σκοτάδι....
Έμοιαζε με σιωπή....

Μια σκέψη ξαφνικά διαπέρασε το μυαλό της σαν ηλεκτρισμός! Είχε ξεχασει ανοιχτό τον θερμοσίφωνα... Εκείνη τη στιγμή έπρεπε να αποφασίσει αν...

Αν ήταν διατεθειμένη να κάψει ακόμη και το σπίτι της, προκειμένου να ζήσει το μεγάλο έρωτά της!!!!
Και ύστερα ήρθε το δίλημμα.....

..να πάρει φωτιά το γουνάκι μου απόψε...γιά το σπιτάκι μου??

igodokostas έγραψε:..να πάρει φωτιά το γουνάκι μου απόψε...γιά το σπιτάκι μου??

Τί εννοείς ποιητή?

ήταν αστείο πως κατί τέτοια διλήματα καθόριζαν τη ζωή της απο τότε που μπορούσε να θυμηθεί τον εαυτό της. Πάντα ήταν δύσκολη η απόφαση... όπως τότε που ήταν άρρωστη η δίδυμη αδερφή της και έπρεπε να της δώσει το νεφρό της...ποιό απο τα δύο όμως;; Όλα αυτά βασάνιζαν τη σκέψη της, την ώρα που εκείνος...

εκεινος σκεφτοταν την αδικοχαμενη του αγαπη. τη διδημη αδερφη της γυναικας με την οποια ηταν τωρα, η οποια πεθανε επειδη η αδερφη της αργουσε να παρει την αποφαση.... και σκεφτηκε οτι θα ηταν καλυτερα να κανει αυτος την κινηση του!
"ΤΕΛΟΣ" της ειπε, "ειμαστε πλασμενοι ο ενας για τον αλλο"...